De Mariaverering

In Zuid-Nederland

De Mariaverering kent een zeer lange traditie. In deze streken gaat zij terug tot de vierde eeuw, toen Servatius bisschop van Tongeren en later van Maastricht was. Servatius wordt beschouwd als de stamvader van der Nederlandse kerk en is volgens de legende familie van Maria.

Maria wordt gezien als de eerste van de gelovigen. Zij is de vrouw die volledig naar het Woord Gods geluisterd heeft. Omdat ze de juiste geloofshouding had, wordt ze vaak als voorbeeld gesteld voor gelovigen. Het evangelie van Lucas schrijft: ‘Hij (God) heeft omgezien naar zijn nederige dienares’ en ‘nederigen gaf Hij een hoge plaats’. Te midden van de apostelen, de heiligen en allen die zich tot Christus bekennen, staat Maria op de hoogste plaats. Tijdens het concilie van Efeze in 431 werd plechtig afgekondigd dat zij niet alleen de moeder van Jezus is, maar ook de Moeder van God.

Onse Lieve Vrouwe

Van Altijddurende Bijstand

Vanaf de Middeleeuwen concentreerde de Mariaverering in deze gewesten zich rond de beeltenis van de Zoete Lieve Vrouw van Den Bosch en van Virga Jesse van Hasselt (België). Maar ook in Weert trok een Mariabeeld eeuwenlang aandacht: het Miraculeuse Beeld van Onse Lieve Vrouwe van Altijddurende Bijstand. De bekendheid van het Genadebeeld raakte wijdverbreid en er kwamen pelgrims uit Brabant, de Luikse gewesten, Limburg, het Rijnland en de Kempen.

Mariadevotie

Blijft aandacht genieten

In Weert hebben diverse gevels van panden een met glas afgesloten nis met daarin een Mariabeeld. De Broederschap biedt aan om daar vaantjes bij te hangen met de tekst “Maria Draag je Altijd bij Je”.

Een wonder

Zonder enige twijfel

In 1757 getuigde deken P. Bogaerts van een van Maria’s bijzondere gunsten. De 11-jarige Hendrina Maas was na ziekte haar spraak kwijtgeraakt en de arts Mutsaers verklaarde na veel onderzoek dat de geneeskunst niet in staat was haar van die stomheid te genezen. Met haar ouders bezocht zij verscheidene bedevaartplaatsen waar zij tot Maria bad. Op aanraden van deken Bogaerts zocht Hendrina hulp bij de H. Maagd Maria in de parochiekerk van Weert. In aanwezigheid van 1500 kerkgangers kreeg zij haar spraak terug. Dit wonder was zo duidelijk, dat niemand er aan twijfelde en de bekendheid van het beeld groeide tot in zeer verre streken. Weert groeide uit tot een belangrijk bedevaartsoord en bleef dat tot de Franse Revolutie. De Mariadevotie zakte daarna weg, totdat in 1842 de Mariabroederschap voor de derde keer werd opgericht en op het einde van de 19^e eeuw weer langzaam uitdoofde.

Miraculis decorata

Met wonderen gesierd

Het originele beeld verdween tijdens de Beeldenstorm rond 1568 en werd vervangen door een laat 16^e-eeuws Mechels beeldje. Aan dit beeldje werden in de 17^e eeuw wonderbaarlijke gebeurtenissen toegeschreven. Het leidde tot de oprichting van een nieuwe Broederschap ‘Onse Lieve Vrouwe van Bijstand te Weert’ in 1684. In de eerste helft van de 18^e eeuw werden deze miraculeuze wonderen in gebedsverhoringen vastgelegd. In die periode maakte de Antwerpse kunstenares Isabel Hertsens een gravure van het in Weert vereerde beeld en gaf daarbij als onderschrift: ‘Afbeeltsel van het Miraculeus Beelt van O.L.V. tot Weert’. Aan weerszijden van het baldakijn, waaronder het beeld geplaatst is, tekende zij de bandenrol met de woorden ‘Miraculis decorata’: met wonderen gesierd. De expositietroon is nu nog in de St. Martinuskerk aanwezig, maar niet meer voor het Mariabeeld.

Mariafeesten

in de Sint Martinus te Weert

Oorspronkelijk een afzonderlijke groep, maar inmiddels is het Draagstersgilde onderdeel van de Broederschap. De Mariadraagsters zijn gekleed in blauw tenue en dragen in de processies de baar met het beeld van Maria tot Weert. Tevens leiden ze de groep van Bruidjes en Pages indien van toepassing. Het Draagstersgilde staat open voor iedereen die graag actief meedoet met de processies